To test, or not to test

Zit je weer eens een ochtendje te Facebooken… kom je dit tegen. 

Dan word ik altijd nieuwsgierig. Hoe denk je een risicogroepje en een clubje 60+ers, alleen al zo’n 10 miljoen mensen hebben een of meerdere chronische ziekten, te gaan isoleren? Hoe, maar dan ook hoe, zie je dat voor je? 

En een PCR-test is een medische ingreep, en voor een (groot) deel van de kinderen een mogelijke ingrijpende c.q. traumatische ervaring? Nou, ik ben benieuwd wat deze persoon dan denkt over het meenemen van zijn kind naar de tandarts… Ook maar niet meer doen? Omdat er zo veel volwassenen zijn die bang zijn voor de tandarts? En gewoon maar hopen dat er, door slecht onderhoud, nooit een wortelkanaalontsteking ontstaat? 

Om vervolgens te schrijven: een kind hoort niet besmet te worden met onze collectieve angst. Nou, volgens mij projecteert deze persoon juist aardig wat angsten op zijn eigen kinderen. 

Maar, er werd opbouwende kritiek gevraagd. Mijn tip? Maak het niet groter dan het is. Ook niet kleiner. Zie het voor wat het is. Het is een heel dun wattenstaafje. Die gaat een paar seconden je keel en diep je neus in. Dat is alles.

What you fear the most is fear itself.

#snaperniksvan #endoor